Vandaag wilden we om half tien de veerboot nemen naar de overkant van de St. Lawrencebaai. We hadden gehoord dat je toch wel een uur van tevoren aanwezig moest zijn. Voor de zekerheid maakten wij er anderhalf uur van, maar helaas pindakaas. Vijf auto’s voor ons ging het licht op rood en mocht er niemand meer op. Als troost mochten we in een speciale voorrangrij gaan staan voor de volgende boot die pas om één uur zou gaan. Dan maar lekker crêpes eten met Maple syrup en een beetje bij het strand rondhangen

Om één uur, na vijfeneenhalf uur wachten, mochten we inderdaad als een van de eersten aan boord, maar of dat nou zo geweldig was. De eerste auto’s moesten namelijk via een steile rijplaat op een soort hangbrug rijden. Bumper tegen bumper. De boot werd zo vol mogelijk gepropt. Die mannen zijn vast heel goed in Tetris. Wij gingen naar het achterdek, lekker in het zonnetje en anderhalf uur later waren we aan de overkant
Oost Canada & Amerika 2025
18 juli 2025
Daar reden we na een tijdje van de provincie Québec de provincie New Brunswick in. Wat een uitgestrekte bossen hier, zover als je maar kunt kijken. Ook overal waarschuwingsborden voor elanden maar die hebben we helaas (of gelukkig maar op de snelweg) niet gezien. In New Brunswick ging ook meteen de klok een uurtje vooruit. Om toch een beetje te kunnen genieten van onze volgende speciale overnachtingsplek aten we een keer bij de grote gele M in het plaatsje Grand Falls. Hier keken we meteen ook nog even vlug bij de gelijknamige waterval. Wat een watergeweld weer.
Eindelijk tegen zeven uur kwamen we aan bij de Shamrock Trainsuites. Oude treinwagons die zijn omgebouwd tot een luxe B&B. Zo ontzettend mooi. Er stonden allerlei lekkere dingen voor ons klaar en we vonden dat we na zo’n dag ook wel een wijntje, biertje en borrelplankje verdiend hadden!