30 december 2016
Dou Zuid-Afrika 2016-2017
Om half zeven moesten we onze koffers alweer voor de deur zetten en gingen we ontbijten. Alweer een prima ontbijtje. Onze koffers werden intussen bij de bus neergezet en nadat we gecheckt hadden of onze koffers er waren gingen ze onder in de bus. De voorste vier stoelen in de bus rouleren en vandaag was het onze beurt om vooraan te zitten. Wat een gezelligheid zo voorin met onze gids Dawid en onze gezellige chauffeur Anton. Wat hebben we de hele dag gelachen. Gelukkig maar, want het werd een lange, lange, maar oh zo mooie rit.
We reden al snel Pretoria uit en kwamen door uitgestrekte gebieden en door allerlei dorpjes zoals Middelburg. Grappig al die Nederlandse namen hier. Na zo'n twee uur hadden we een koffiestop. De koffie was heerlijk en buiten konden we struisvogels (of zoals ze hier zeggen vogelstruis), buffels en in de verte antilopen zien.
We reden al snel Pretoria uit en kwamen door uitgestrekte gebieden en door allerlei dorpjes zoals Middelburg. Grappig al die Nederlandse namen hier. Na zo'n twee uur hadden we een koffiestop. De koffie was heerlijk en buiten konden we struisvogels (of zoals ze hier zeggen vogelstruis), buffels en in de verte antilopen zien.
We reden weer verder en het gebied werd steeds mooier. Helaas begon het wel wat te regenen, maar dat maakte de uitzichten er niet minder mooi op. We kwamen steeds dichter bij de Drakensbergen. Tegen twee uur hadden we een lunchstop bij Harries Pancakes en wat waren de pannekoeken hier lekker.
Na de lunch reden we steeds dichter naar de Drakensbergen toe. Wat was het hier prachtig. Toen we bij de Kowyns Pass kwamen werd het ontzettend mistig. Dan ben je wel blij met een goede chauffeur. Het regende ook nog steeds, maar gelukkig stopte dit even toen we bij de Bourkes Luck Potholes aankwamen. Hier heeft de Treur rivier grote gaten uit de rode rotsen gesleten, de Potholes. Via een pad, over bruggen en door over keien te klauteren konden we de Potholes en het razende water goed zien. Wat een mooie plek. Toen we weer terug liepen naar de bus begon het weer te regenen. Wat een timing.
Een stukje verderop kwamen we bij de mooie Blyde River Canyon die uitgesleten is door de Blyde rivier. Dit is de op drie na grootste canyon ter wereld, alleen veel groener dan de anderen. Helaas was het ook hier mistig, maar we konden de canyon toch redelijk goed zien. Ook werd er hier een groepsfoto gemaakt.
Het uitzichtspunt God's Window had met deze mist geen zin. In plaats daarvan reden we naar de Lisbon waterval. Een goede keus van onze gids, want ook dit was weer een prachtige plek.
In de dikke mist reden we weer naar beneden door de Drakensbergen en tegen zeven uur kwamen we aan in het plaatsje White River. Hier kregen we bij het Greenway Woods Resort allemaal een leuk huisje om in te slapen. Na een snelle douche konden we nog eten bij het buffet. Daarna nog snel het reisverslag typen en dan naar bed, want morgenvroeg staat de wekker op 3.45 uur. Hoezo vakantie? We hebben het er voor over, want morgen gaan we naar het Kruger Park.
